“Περί ΣΥΡΙΖΑ…” άρθρο του Γιάννη Γαρύφαλλου

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυταξία. Όχι μόνο ο συγκεκριμένος ΣΥΡΙΖΑ, της συγκεκριμένης κοινωνικοπολιτικής ιστορικής στιγμής. Κανένας «ΣΥΡΙΖΑ» δεν συνιστά αυταξία, παρά μόνο όταν εκφράζει την πολιτική και ηθική συνείδηση των μελών του. Με άλλα λόγια, και όπως έχω πει και παλιότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός καθαυτόν δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Αυτοσκοπό, για μένα, αποτελεί η συνθετική έκφραση των αριστερών αντιλήψεων σε ένα πολιτικό σχηματισμό που ενώνει τα λαϊκά στρώματα στον μέγιστο βαθμό και αγωνίζεται για τα δίκαια του ζωντανού κεφαλαίου, του εργατικού δυναμικού (ενεργού και ανενεργού) το οποίο καταπιέζεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους κατόχους του νεκρού κεφαλαίου, τους καπιταλιστές, Ως γνωστόν, οι καπιταλιστές δεν έχουν πατρίδα. Απλώς καπηλεύονται ευκαιριακά την έννοια της «πατρίδας» (και ενίοτε της «Ευρώπης») για τους δικούς του σκοπούς.

Για να μην παρεξηγούμαι, η στήριξή μου στο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να θεωρείται δεδομένη, εφόσον θεωρώ ότι το κόμμα ακόμη εκφράζει καταστατικά τις ιδέες μου, μέσω των διαλεκτικών, δημοκρατικών και πάντα ζωντανών διαδικασιών που οδήγησαν στη δημιουργία του. Πιστεύω όμως ότι οι ιδέες μας, οι ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ, η αριστερή κυβέρνηση και, εν τέλει, ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας προστατεύονται και στηρίζονται μέσω της άρνησης της συμφωνίας με τους δανειστές της χώρας.

Όταν αρνηθήκαμε την υποταγή στο τελεσίγραφο των θεσμών, πράξαμε ηθικά. Όταν ζητήσαμε τη γνώμη του ελληνικού λαού απέναντι στο τελεσίγραφο, πράξαμε δημοκρατικά. Το ηθικό και δημοκρατικό μας πλεονέκτημα μας επέτρεπε, κατά τη γνώμη μου, τη συνέχιση της άρνησης απέναντι σε κάθε πιθανό εκβιασμό, σε κάθε πιθανό τελεσίγραφο, σε κάθε πιθανή συμφωνία που θέτει εν κινδύνω τις ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας, τόσο σε επίπεδο υλικό όσο και σε επίπεδο ηθικό.

Ναι, θα συμφωνήσω ότι είναι απολύτως αναγκαίο να παραμείνει ο ελληνικός λαός ζωντανός. Ναι, θα υποστηρίξω ότι είναι απολύτως επιβεβλημένο να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθη, τα οποία οφείλουμε να πληρώσουμε εμείς, και όχι το σύνολο του λαού. Είναι, όμως, και απολύτως ουσιώδες να παραμείνει η Αριστερά ζωντανή (ίσως και με την ελπίδα να δώσουμε άλλες μάχες).

Είναι αδήριτη η ανάγκη να παραμείνουμε όρθιοι. Όρθιοι όχι μόνο εμείς οι αριστεροί, όρθιοι όλοι εμείς, ο λαός. Αυτή είναι η δουλειά μας τώρα, να κάνουμε το αδύνατο δυνατό, να συμβιβάσουμε τα αυτονόητα που οι δανειστές τα κατέστησαν μεταξύ τους αντιφατικά.

Να κρατήσουμε το λαό ζωντανό και όρθιο.

Να κρατήσουμε την Αριστερά ζωντανή και όρθια.

Συλλογικά και δημοκρατικά, όπως μάθαμε και όπως θέλουμε να πράττουμε.

Αν μπορούμε και όσοι μπορούμε.

Γιατί ο αγώνας πάντα συνεχίζεται.

 

Γιάννης Γαρύφαλλος,

ιστορικός των επιστημών και της τεχνολογίας

μέλος της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Λευκάδας

19 Ιουλίου 2015