Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Λευκάδας: Για τον επικίνδυνο εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση στους συμβασιούχους

Για άλλη μια φορά αυτές τις μέρες, ακούσαμε όλοι τις δηλώσεις του πρωθυπουργού  περί αντιμετώπισης «χρόνιων παθογενειών» σχετικά με το εργασιακό καθεστώς των υγειονομικών  «όταν με το καλό τελειώσουμε από την πανδημία», με τις οποίες επιχείρησε  να καλλιεργήσει  ένα  επικίνδυνο εφησυχασμό κυρίως, στους χιλιάδες συναδέλφους μας με ελαστικές εργασιακές σχέσεις που δουλεύουν στις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Πόσο μάλλον την ίδια στιγμή που έχουν ήδη «ξεχαστεί» οι περσινές επίσημες εξαγγελίες περί μονιμοποίησής τους. Όταν  και πρακτικά αρνούνται να δεσμευθούν για «παραμονή», με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη δικαιώματα, των εκατοντάδων επικουρικών συναδέλφων που κινδυνεύουν με απόλυση τον Οκτώβριο,  των χιλιάδων συναδέλφων με Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου που οι συμβάσεις τους λήγουν τον Δεκέμβριο καθώς και των χιλιάδων συναδέλφων μέσω ΟΑΕΔ και   ΕΟΔΥ.  Μάλιστα, από κυβερνητικά χείλη λίγο πριν το Πάσχα ακούσαμε το περιβόητο «ας πάνε στα Δικαστήρια»…

Ανάμεσα σ’ αυτούς βρίσκονται εκατοντάδες συνάδελφοι όλων των ειδικοτήτων που καλύπτουν κρίσιμες ανάγκες λειτουργίας του νοσοκομείου μας ενώ παραμένουν κενές πάνω από 200 οργανικές θέσεις προσωπικού.

Αν λάβουμε υπόψη, ότι ακόμα και εν μέσω πανδημίας, ο αριθμός των μόνιμων εργαζομένων στην Υγεία συνεχίζει να μειώνεται (από 78.220 τον Ιανουάριο 2020 σε 76.666 τον Φεβρουάριο 2021), τυχόν απόλυση των χιλιάδων εργαζομένων με ελαστικές στις εργασιακές σχέσεις θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα λειτουργίας στα νοσοκομεία και κέντρα υγείας.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ  αντί για αόριστες υποσχέσεις για «όταν με το καλό τελειώσουμε», να μονιμοποιηθούν, με νομοθετική ρύθμιση ΕΔΩ & ΤΩΡΑ, όλοι οι συμβασιούχοι συνάδελφοί μας στις δημόσιες μονάδες Υγείας και  ταυτόχρονα να καλυφθούν όλες οι ανάγκες με μόνιμο προσωπικό!

Η άθλια κατάσταση στις δημόσιες μονάδες Υγείας με τη  χρόνια υποστελέχωση, την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων σε βάρος της μόνιμης δουλειάς με πλήρη δικαιώματα και η υποχρηματοδότηση–απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, από όλες τις κυβερνήσεις, δεν είναι τυχαία, ούτε αναγκαστική λόγω «μειωμένης δημοσιονομικής ικανότητας και έλλειψης χρημάτων».

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ: Εντάσσονται στο σχεδιασμό για λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό το σχέδιο αποτυπώνεται ΞΕΚΑΘΑΡΑ στο «Σχέδιο Ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας», που αποτελεί τη βάση για τα νέο υπερμνημόνιο , και στο οποίο περιλαμβάνεται και η επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων και των ΣΔΙΤ, με βάση το νόμο που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση. Νόμο του του  2016  της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τις δημόσιες συμβάσεις,   αξιοποίησε και το Δ.Σ. του νοσοκομείου για την είσοδο εργολάβου στην τεχνική Υπηρεσία του νοσοκομείου.

Ακριβώς στον ίδιο σχεδιασμό, υπάγεται και το νομοσχέδιο για επιβολή 10ωρης εργασίας, με απλήρωτες υπερωρίες, και νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, για να γίνουμε ακόμη φθηνότεροι εργαζόμενοι για τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος εργοδότη. Ήδη στους χώρους αυτά εφαρμόζονται (DRG’s, 12ωρα σε ΜΕΘ, ατέλειωτες εφημερίες, διπλοβάρδιες, ελαστικοποίηση ωραρίου, απώλεια αδειών και ρεπό, απληρωσιά, απολύσεις….. κλπ). 

Αυτή την ώρα που τα σχετικά νομοσχέδια κατατίθενται για ψήφιση, οι ηγεσίες των υπουργείων Υγείας κι Εργασίας μας κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα, κάνοντας το μαύρο- άσπρο,  παρουσιάζουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω…